Book 10 Chapter 2 | |
1 | kṛpa uvāca |
1 | śrutaṃ te vacanaṃ sarvaṃ hetuyuktaṃ mayā vibho
mamāpi tu vacaḥ kiṃ cic chṛṇuṣvādya mahābhuja |
2 | ābaddhā mānuṣāḥ sarve nirbandhāḥ karmaṇor dvayoḥ
daive puruṣakāre ca paraṃ tābhyāṃ na vidyate |
3 | na hi daivena sidhyanti karmāṇy ekena sattama
na cāpi karmaṇaikena dvābhyāṃ siddhis tu yogataḥ |
4 | tābhyām ubhābhyāṃ sarvārthā nibaddhā hy adhamottamāḥ
pravṛttāś caiva dṛśyante nivṛttāś caiva sarvaśaḥ |
5 | parjanyaḥ parvate varṣan kiṃ nu sādhayate phalam
kṛṣṭe kṣetre tathāvarṣan kiṃ nu sādhayate phalam |
6 | utthānaṃ cāpy adaivasya hy anutthānasya daivatam
vyarthaṃ bhavati sarvatra pūrvaṃ kas tatra niścayaḥ |
7 | pravṛṣṭe ca yathā deve samyak kṣetre ca karṣite
bījaṃ mahāguṇaṃ bhūyāt tathā siddhir hi mānuṣī |
8 | tayor daivaṃ viniścitya svavaśenaiva vartate
prājñāḥ puruṣakāraṃ tu ghaṭante dākṣyam āsthitāḥ |
9 | tābhyāṃ sarve hi kāryārthā manuṣyāṇāṃ nararṣabha
viceṣṭantaś ca dṛśyante nivṛttāś ca tathaiva hi |
10 | kṛtaḥ puruṣakāraḥ san so 'pi daivena sidhyati
tathāsya karmaṇaḥ kartur abhinirvartate phalam |
11 | utthānaṃ tu manuṣyāṇāṃ dakṣāṇāṃ daivavarjitam
aphalaṃ dṛśyate loke samyag apy upapāditam |
12 | tatrālasā manuṣyāṇāṃ ye bhavanty amanasvinaḥ
utthānaṃ te vigarhanti prājñānāṃ tan na rocate |
13 | prāyaśo hi kṛtaṃ karma aphalaṃ dṛśyate bhuvi
akṛtvā ca punar duḥkhaṃ karma dṛśyen mahāphalam |
14 | ceṣṭām akurvaṃl labhate yadi kiṃ cid yadṛcchayā
yo vā na labhate kṛtvā durdaśau tāv ubhāv api |
15 | śaknoti jīvituṃ dakṣo nālasaḥ sukham edhate
dṛśyante jīvaloke 'smin dakṣāḥ prāyo hitaiṣiṇaḥ |
16 | yadi dakṣaḥ samārambhāt karmaṇāṃ nāśnute phalam
nāsya vācyaṃ bhavet kiṃ cit tattvaṃ cāpy adhigacchati |
17 | akṛtvā karma yo loke phalaṃ vindati viṣṭitaḥ
sa tu vaktavyatāṃ yāti dveṣyo bhavati prāyaśaḥ |
18 | evam etad anādṛtya vartate yas tv ato 'nyathā
sa karoty ātmano 'narthān naiṣa buddhimatāṃ nayaḥ |
19 | hīnaṃ puruṣakāreṇa yadā daivena vā punaḥ
kāraṇābhyām athaitābhyām utthānam aphalaṃ bhavet hīnaṃ puruṣakāreṇa karma tv iha na sidhyati |
20 | daivatebhyo namaskṛtya yas tv arthān samyag īhate
dakṣo dākṣiṇyasaṃpanno na sa moghaṃ vihanyate |
21 | samyag īhā punar iyaṃ yo vṛddhān upasevate
āpṛcchati ca yac chreyaḥ karoti ca hitaṃ vacaḥ |
22 | utthāyotthāya hi sadā praṣṭavyā vṛddhasaṃmatāḥ
te 'sya yoge paraṃ mūlaṃ tanmūlā siddhir ucyate |
23 | vṛddhānāṃ vacanaṃ śrutvā yo hy utthānaṃ prayojayet
utthānasya phalaṃ samyak tadā sa labhate 'cirāt |
24 | rāgāt krodhād bhayāl lobhād yo 'rthān īheta mānavaḥ
anīśaś cāvamānī ca sa śīghraṃ bhraśyate śriyaḥ |
25 | so 'yaṃ duryodhanenārtho lubdhenādīrghadarśinā
asamarthya samārabdho mūḍhatvād avicintitaḥ |
26 | hitabuddhīn anādṛtya saṃmantryāsādhubhiḥ saha
vāryamāṇo 'karod vairaṃ pāṇḍavair guṇavattaraiḥ |
27 | pūrvam apy atiduḥśīlo na dainyaṃ kartum arhati
tapaty arthe vipanne hi mitrāṇām akṛtaṃ vacaḥ |
28 | anvāvartāmahi vayaṃ yat tu taṃ pāpapūruṣam
asmān apy anayas tasmāt prāpto 'yaṃ dāruṇo mahān |
29 | anena tu mamādyāpi vyasanenopatāpitā
buddhiś cintayataḥ kiṃ cit svaṃ śreyo nāvabudhyate |
30 | muhyatā tu manuṣyeṇa praṣṭavyāḥ suhṛdo budhāḥ
te ca pṛṣṭā yathā brūyus tat kartavyaṃ tathā bhavet |
31 | te vayaṃ dhṛtarāṣṭraṃ ca gāndhārīṃ ca sametya ha
upapṛcchāmahe gatvā viduraṃ ca mahāmatim |
32 | te pṛṣṭāś ca vadeyur yac chreyo naḥ samanantaram
tad asmābhiḥ punaḥ kāryam iti me naiṣṭhikī matiḥ |
33 | anārambhāt tu kāryāṇāṃ nārthaḥ saṃpadyate kva cit
kṛte puruṣakāre ca yeṣāṃ kāryaṃ na sidhyati daivenopahatās te tu nātra kāryā vicāraṇā |