 | Book 15 Chapter 37
|
| 1 | vaiśaṃpāyana uvāca
|
| 1 | tac chrutvā vividhaṃ tasya rājarṣeḥ paridevitam
punar navīkṛtaḥ śoko gāndhāryā janamejaya
|
| 2 | kuntyā drupadaputryāś ca subhadrāyās tathaiva ca
tāsāṃ ca varanārīṇāṃ vadhūnāṃ kauravasya ha
|
| 3 | putraśokasamāviṣṭā gāndhārī tv idam abravīt
śvaśuraṃ baddhanayanā devī prāñjalir utthitā
|
| 4 | ṣoḍaśemāni varṣāṇi gatāni munipuṃgava
asya rājño hatān putrāñ śocato na śamo vibho
|
| 5 | putraśokasamāviṣṭo niḥśvasan hy eṣa bhūmipaḥ
na śete vasatīḥ sarvā dhṛtarāṣṭro mahāmune
|
| 6 | lokān anyān samartho 'si sraṣṭuṃ sarvāṃs tapobalāt
kim u lokāntaragatān rājño darśayituṃ sutān
|
| 7 | iyaṃ ca draupadī kṛṣṇā hatajñātisutā bhṛśam
śocaty atīva sādhvī te snuṣāṇāṃ dayitā snuṣā
|
| 8 | tathā kṛṣṇasya bhaginī subhadrā bhadrabhāṣiṇī
saubhadravadhasaṃtaptā bhṛśaṃ śocati bhāminī
|
| 9 | iyaṃ ca bhūriśravaso bhāryā paramaduḥkhitā
bhartṛvyasanaśokārtā na śete vasatīḥ prabho
|
| 10 | yasyās tu śvaśuro dhīmān bāhlīkaḥ sa kurūdvahaḥ
nihataḥ somadattaś ca pitrā saha mahāraṇe
|
| 11 | śrīmac cāsya mahābuddheḥ saṃgrāmeṣv apalāyinaḥ
putrasya te putraśataṃ nihataṃ yad raṇājire
|
| 12 | tasya bhāryāśatam idaṃ putraśokasamāhatam
punaḥ punar vardhayānaṃ śokaṃ rājño mamaiva ca
tenārambheṇa mahatā mām upāste mahāmune
|
| 13 | ye ca śūrā mahātmānaḥ śvaśurā me mahārathāḥ
somadattaprabhṛtayaḥ kā nu teṣāṃ gatiḥ prabho
|
| 14 | tava prasādād bhagavan viśoko 'yaṃ mahīpatiḥ
kuryāt kālam ahaṃ caiva kuntī ceyaṃ vadhūs tava
|
| 15 | ity uktavatyāṃ gāndhāryāṃ kuntī vratakṛśānanā
pracchannajātaṃ putraṃ taṃ sasmārādityasaṃbhavam
|
| 16 | tām ṛṣir varado vyāso dūraśravaṇadarśanaḥ
apaśyad duḥkhitāṃ devīṃ mātaraṃ savyasācinaḥ
|
| 17 | tām uvāca tato vyāso yat te kāryaṃ vivakṣitam
tad brūhi tvaṃ mahāprājñe yat te manasi vartate
|
| 18 | tataḥ kuntī śvaśurayoḥ praṇamya śirasā tadā
uvāca vākyaṃ savrīḍaṃ vivṛṇvānā purātanam
|